پیشگیری ازتمرین زدگی پیشگیری از تمرین زدگی، بهتر و مؤثرتر از درمان آن است.نکات مهم در این زمینه عبارت است از: - فشار ( شدت وحجم ) تمرین را به تدریج بالا ببرید . هیچگاه در هرهفته بیش از ۱۵ تا۱۰ درصد برحجم یا شدت تمرینات نیفزایید. - اصل تنوع را درتمرینات رعایت کنید . گاهی از ورزش های دیگری که از نظر دستگاه های انرژی مشابهت زیادی به رشته ورزشی شما دارند استفاده کنید ( مثلا تمرین تفریحی بسکتبال برای کشتی گیران) - در طراحی برخی از جلسات تمرین از خود ورزشکاران کمک بگیرید. - پیش بینی روزهای تعطیل در برنامه تمرینات لازم است. هر هفته حداقل یک روز تعطیل کنید. - بین فصول مختلف تمرینی از دوره های استراحت کامل سود جویید. - از جلسات تمرینی که موفقیتی برای ورزشکار درپی دارد استفاده کنید . - ورزشکاران را تشویق به تغذیه مناسب کنید. - با نزدیک شدن به فصل مسابقات، از فشار ( به ویژه حجم ) تمرینات بکاهید. - از روش های نشاط آور ( مثل ماساژ، آرام تنی، آب درمانی، دوش آب ولرم ) برای بازسازی بدن ورزشکاران بین هر دو جلسه تمرین استفاده کنید . - صدمات و بیماری های کوچک را جدی بگیرید و با توجه به آنها شدت و حجم تمرینات ورزشکار را تنظیم کنید. - در فواصل زمانی منظم، ورزشکاران را در آزمون های آمادگی جسمانی شرکت دهید تا از میزان پیشرفت یا پسرفت واقعی آنها آگاه شوید. - از ورزشکاران در معرض خطر ( نوجوانان و جوانان، میانسالان و کسانی که به شدت تمرین می کنند) غافل نشوید ۰ به برنامه تمرینی آنها توجه بیشتری کنید . - خواب ورزشکار باید کافی باشد وگرنه در مرحله تمرینات جدی به سرعت دچار تمرین زدگی می شود.
● درمان ورزشکار تمرین زده
در صورتی که ورزشکاری مبتلا به تمرین زدگی شد، باید هر چه سریعتر درمان در مورد وی آغاز شود . همان گونه که در قسمت علائم و نشانه ها توضیح داده شد، علائم تمرین زدگی پرشمار است.از همین رو، تشخیص دادن تمرین زدگی کار دشواری است و بهتراست ورزشکار یا مربی با مشاهده بخشی از این علائم (پرسشنامه تشخیص اولیه تمرین زدگی)، به پزشک مراجعه کند تا با استفاده از معاینات و آزمایش ها تشخیص و درمان لازم در مورد او صورت گیرد . با این حال چند نکته مهم در درمان ورزشکاران تمرین زده وجود دارد که ذکر آنها لازم است. ـ بهتر است ورزشکار حداقل ۳ هفته به استراحت بپردازد . ـ گاهی حتی لازم است ورزشکار با نظر پزشک تا ۳ ماه استراحت کند. ـ بهتراست تنها از فعالیت های سبک و ملایم مثل پیاده روی و شنا سود جسته شود. ـ چنانچه شدت علائم روانی زیاد باشد، باید حتما ورزشکار به یک روانپزشک یا روانشناس ورزشی مراجعه کند هرگاه فعالیتی را به اکرار دنبال کنیم ، پس از مدتی فضای یک رنگ و همجور آن فعالیت ، ذهن و جسم و عواملی که درگیر آن هستند را از ادامه کار باز می دارد ، به بیانی ساده ، مثلا یک قطعه در موتور خودرو پس از مدتی فعال بودن به دلایلی چون عدم استراحت یا نداشتن به اصطلاح تغذیه مربوطه این قطعه فرسوده یا دیگر غیر قابل استفاده می شود ، که این امر در ورزش و ورزشکار نیز بطور واضح قابل رویت است. خستگی طولانی مدت و افت عملکرد ورزشی یک ورزشکار که غالبا براثر افراط در تمرین یا اجرای برنامه های غلط تمرینی ، موجب میشود تا ورزشکار انگیزه ی رسیدن به هدف خود را از دست بدهد یا به عبارتی میل به تمرین در ورزشکار کم رنگ می شود . بطوری که حتی نگاه کردن به روش های تمرین و مسابقات برای او چندان خوش آیند نیست و گاهی اوقات تنفر از ورزش نیز در ورزشکار ایجاد می شود . علت تمرین زدگی یا اصطلاحا "بی میل" بودن به تمرین ، به عواملی چون بالا بودن سطح تمرین و شدت نا بجای تمرینات و از آن مهمتر عدم استراحت کافی و نداشتن ریکاوری مناسب بعد از تمرینات سطح بالا بستگی دارد. از دیگر علت تمرین زدگی بهتر است بگوییم به تفکرات و باورهای یک ورزشکار ارتباط دارد که در پی آن عواملی مثل تغذیه نادرست ، ناکافی بودن خواب واستراحت، اضطراب در زندگی روزمره، فشارهای شغلی و تغییرات یا بی نظمی های زندگی و تعجیل در رسیدن به قهرمانی یا هدف ورزشکار ازجمله عواملی است که می توان به آن اشاره کرد. به عنوان مثال کشتی گیرانی که درجریان کاهش وزن شدید قراردارند، بیشتر از دیگران درگیر تمرین زدگی می شوند . چراکه فشار عصبی زیادی را متحمل می شوند که این نیز بحث جدایی را بخود اختصاص می دهد. شاید مهمترین علت تمرین زدگی از لحاظ تفکرات شخصی نداشتن اعتماد به نفس و خود باوری است ، چراکه یک ورزشکار پس از نا کامی در مسابقه ای که بطور جد برای آن زحمت کشیده است و تمرینات و فشار های زیادی را تحمل کرده ، بعد از این ناکامی میل به ادامه ی تمرین در ورزشکار کم شده و همانطور که اشاره کردیم دچار تمرین زدگی می شود و حتی به کرات دیده می شود که ورزشکاران پس از به اتمام رسیدن مسابقات و گذراندن دوره ریکاوری به مدت زیادی حتی برای دیدن تمرینات و مسابقات هم پای خود را در سالن ورزشی نمی گذارند که هرچند می تواند دلایل مختلفی را بدنبال داشته باشد ولی عمدتا تمرین زده می شوند . در نظرداشته باشیم که عدم اعتماد بنفس و خودباوری ، پشتکار و تلاش را از ورزشکار خواهد گرفت . به امید تمرین علمی تا رسیدن به هدف به خستگی طولانی مدت و افت عملکرد ورزشی یک ورزشکار که غالباً بر اثر افراط در تمرین یا اجرای برنامه‌های غلط تمرینی ایجاد میشود، تمرین زدگی گفته میشود. کدام ورزشکاران بیشتر مبتلا می‌شوند؟
ادامه در مقاله های بعدی
نظرات شما عزیزان:
|
منوي اصلي
نويسنده: 
